Mensagens

A mostrar mensagens de novembro 15, 2009

EUROPA

Imagem
"Zeus e Europa", de Alexandru Radvan (2004) Europa, filha de Argíope e Agenor, era natural de Sídon. Júpiter, transformado em touro, levou-a de Sídon para Creta, e dela gerou Minos, Sarpédon e Radamante. Agenor, seu pai, enviou os filhos para trazer de volta a irmã, ou não voltassem eles à sua presença. Fénix partiu para África e aí se fixou; é por isso que os Africanos são chamados Púnicos. Cílice, com o seu nome baptizou a Cilícia. Cadmo, andando errante, chegou a Delfos; aí recebeu um oráculo, segundo o qual devia comprar a uns pastores um boi que tivesse nas costas a marca da lua, e levá-lo consigo; onde o animal caíssepor terra, aí estava destinado a fundar uma cidade e a reinar sobre ela. cadmo, ao escutar o oráculo, cumpriu as suas ordens e, enquanto procurava água, chegou à fonte castália, guardada por uma serpente, filha de Marte. A serpente matou os seus companheiros e ele, por sua vez, matou-a com uma pedra; seguindo as indicações de Minerva, semeou e arou os

EVROPA

Imagem
Europa Argiopes et Agenores filia Sidonia. Hanc Iuppiter in taurum conuersus a Sidone Cretam transportauit et ex ea procreauit Minoem Sarpedonem Rhadamanthum. Huius pater Agenor suos filios misit ut sororem reducerent aut ipsi in suum conspectum non redirent. Phoenix in Africam est profectus, ibique remansit; inde Afri Poeni sunt apellati. Cilix suo nomine Ciliciae nomen indidit. Cadmus cum erraret, Delphos deuenit; ibi responsum accepit ut a pastoribus bouem emeret qui lunae signum in latere haberet, eumque ante se ageret; ubi decubuisset, ibi fatum esse eum oppidum condere et ibi regnare. Cadmus sorte audita imperata perfecisset et aquam quaereret, ad fontem Castalium uenit, quem draco Martis filius custodiebat. Qui cum socios Cadmi interfecisset a Cadmo lapide est interfectus, dentesque eius Minerua monstrante sparsit et arauit, unde Spartoe sunt enati. Qui inter se pugnarunt. Ex quibus quinque superfuerunt, id est Chthonius Vdaeus Hyperenor Pelorus et Echion. Ex boue autem quem

Fábulas de Higino

Imagem
Caio Júlio Higino ( Caius Julius Higinus, 64 a.C.-17 d.C.) foi um ilustre escritor, discípulo de Alexandre, o Polímata, e amigo de Ovídio. Algumas fontes dão este autor como oriundo da Península Ibérica, provavelmente em Valência. Na mesmas fontes é também chamado "o liberto de Augusto", por ter sido escravo. Foi pela sua cultura e erudição que chegou a estar à frente da Biblioteca do Templo de Apolo, no monte Palatino, e aí exerceu a função do ensino da Filosofia. Embora Higino se tenha ocupado de diversas áreas do saber como a Ciência, a História, a Religião, a Astronomia e a Filosofia, contudo é-lhe atribuído uma obra de Fábulas ( Fabulae ), que contem narrativas sobre a mitologia. Essas fábulas são, no entanto, um manual sobre a mitologia agrupado em três secções: 1-Árvores geneológicas dos deuses e dos heróis; 2-Narrativas individuais (mitos); 3-Os índices ou recompilações em forma de lista.